Elektronische Connector
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een elektronische connector is een elektromechanisch component dat wordt gebruikt om een elektrische verbinding tot stand te brengen tussen geleiders, waardoor stroom of signalen kunnen worden overgedragen en de verbinding ook weer eenvoudig losgenomen kan worden.
Omschrijving
Elektronische connectoren zijn essentieel in elektrische en elektronische systemen voor het verbinden van apparaten en componenten. Ze bestaan doorgaans uit metalen contacten, vaak pennen (male) en bussen (female), die zijn geïntegreerd in een isolerende behuizing. Afhankelijk van de toepassing zijn er talloze vormen en maten connectoren beschikbaar. Ze worden breed ingezet in sectoren zoals elektronica, telecommunicatie, industriële automatisering en ook in de bouw voor bijvoorbeeld stekerbaar installeren. Een betrouwbare verbinding is cruciaal voor het minimaliseren van signaalverlies en het waarborgen van de systeemfunctionaliteit.
Toepassingen en soorten
Connectoren worden toegepast in diverse elektrische en elektronische circuits. Ze zijn er in vele typen, afhankelijk van hun functie (overdracht van stroom, signalen, of beide) en de omgeving waarin ze gebruikt worden. Voorbeelden uit de bouw en techniek zijn connectoren voor netvoeding (zoals stekkers en stopcontacten, conform NEN 1010 aangeduid als stopcontact), audio- en videoverbindingen (bijvoorbeeld tulpstekkers, SCART), dataverbindingen (zoals RJ-45 Ethernet-connectoren), en kabelschoenen voor het verbinden van kabels met installaties. In de bouw wordt stekerbaar installeren, waarbij gebruik wordt gemaakt van plug & play elektrische verbindingen, steeds gangbaarder vanwege de voordelen in installatiesnelheid, kostenbesparing en vermindering van fouten.
Vergelijkbare termen
Verbindingsstekker |
Contactbus
Gebruikte bronnen: